اوبا ما در برابر کنگره آمریکا 26 دقیقه در بارۀ وضعیت ملی سخن گفت. رسم این است که هر سال آن کسی که قدرت را در دست دارد طی سخنانی که می گوید “موفقیت ” های خود را می ستاید و قول هائی برای بقیه سال می دهد. البته بوق و کرنائی هم که به صدا در می بخشی از معرکه است، بویژه وقتی که 40 هفته دیگر انتخابات تجدید می شود. ویژگی سخنان اوباما ـ صرف نظر از لاف های گزافی که زده شد مانند این که : آمریکا بزرگترین است، آمریکا دموکرات ترین است و آمریکا بهترین کشور جهان است ــ مطالبی بود که در باره سیاست خارجی آمریکا گفته شد، که بیشتر به طنز شبیه بود. مثلا این که : ” ما ( آمریکائی ها) خواستار عدالت و کرامت برای همه انسان ها هستیم “. این حرف از دهان رئیس جمهوری در می آید که هنوز گوانتانامو را حفظ کرده و بیش از تمام پیشینیان خود فرمان قتل داده است.
هم کنگره و هم پرزیدنت وقتی سخن از سیاست خارجی بمیان می آید جهان را وارونه می بینند: “اگر ما در کنار هم بایستیم، هدفی نیست که آمریکا نتواند به آن برسد. این درس را ما در سالهای اخیر و در پی کارهائی که در خارج کردیم، آموختیم . کف زدن حضار. یا این که :” پایان بخشیدن به جنگ عراق به ما اجازه داد ضربات اساسی به دشمنان خود (القاعده) بزنیم”. کف زدن حضار. یا این که: ” با قرار داشتن در موقعیت قدرت توانستیم جنگ در افغانستان را کاهش دهیم.” کف زدن حضار.
بینش اوباما و کنگره آمریکا ناشی از نوعی اختلال روانی است که در علم روانشناسی اجتماعی kognitive Dissonanz) ) خوانده می شود. مظهر دیگر این بیماری اوباما ارزیابی او از وضع ایران است که می گوید :” دیپلماسی پرقدرت ما توانست جهان پراکنده را متحد سازد. حالا ایران تنها شده است.” کف زدن حضار. بر اساس این گفتار واشنگتن هنوز خبر ندارد که اکثریت جهان ( چین، هند، روسیه، برزیل و غیره و حتی ترکیه ) پشت ایران ایستاده اند و از تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا پیروی نمی کنند.
ولی اوباما در سخنانی که در بارۀ سیاست داخلی گفت ضربه ای موفق بر جمهوریخواهان که اکثریت کنگره را در اختیار دارند وارد آورد. جمهوریخواهان با قاطعیت مخالفت خود را با گرفتن مالیات بیشتر از ثروتمندان اعلام می دارند. “وارن بافِت ” که یکی از ثروتمند ترین مردان آمریکا و جهان است در روزنامه ای مقاله ای نوشت که بسیار مورد توجه قرار گرفت. او از دیگر میلیاردها خواست که مالیات بیشتری بپردازند. زیرا این درست نیست که منشی او با پرداخت 30 درصد از درآمدش بعنوان مالیات بیش از خود او مالیات بپردازد. اوباما هم درست از همین سخن بُل گرفت و بخش عمده سخنانش را به همین موضوع اختصاص داد. در واقع شعار مطرح در انتخابات را مشخص کرد. اوباما خطاب به جمهوریخواهان گفت ” کسی که بیش از یک میلیون در آمد سالانه دارد باید 30 درصد مالیات بپردازد . او دقیقا می داند که ” میت رومنی” ، نامزد اول جمهوریخواهان برای انتحابات ریاست جمهوری، کسی است که درسال گذشته 20 میلیون درآمد داشته ولی با بکار بردن انواع حیله های مالیاتی فقط 14 در صد مالیات پرداخته است.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط: روانشناسی، دشمن شناسی، ،
:: برچسبها: رنگ سیاست در آسمان های جهان,